Friday, September 28, 2007

«…Ορισμένα τραγούδια δεν γράφονται για να είναι ωραία» (Ίαν Κέρτις, 1956-1980)

Ζοφερός ήχος, σκοτεινός. Δαιμονισμένος λυρισμός. Η κραυγή της σιωπής. Κατανυκτικό το τέλος της ύπαρξης. Λύτρωση. «Η απελευθέρωση της θηλιάς» κόβει τα δεσμά. Αγνότητα, αθώο γαλάζιο βλέμμα, λιμνοθάλασσες τα υγρά του μάτια. Δίσκοι του David Bowie, posters και μουσική από Iggy Pop και Lou Reed χαλιναγωγούν και ξεδιψάνε το μυστήριο Εγώ του. Τον κατευθύνουν ανενδοίαστα στην κόλαση. Η έμπνευση, η ευφυΐα, το ταλέντο του είναι ο θάνατος του. Πειθήνια όψη αλλά το ηφαίστειο κοχλάζει και θα ξεσπάσει αυτοβούλως.

Μαινόμενος επί σκηνής χορεύει στα πρόθυρα επιληψίας. Οι αλχημείες φαρμάκων δεν του στερούν την πνευματική διανόηση, του στερούν όμως την ζωή. Υπέρτατο αγαθό του η ποίηση, ξεριζώνει το τσακισμένο του είναι και το σκορπάει αμετάκλητα, ανεπίστροφα. Καταφύγιο πουθενά. Η θηλιά φτάνει στον λαιμό μου, με πνίγει. Δεν μπορώ να συντάξω με πειθαρχία τις λέξεις, δεν μπορεί να έχει σωστή ροή ο λόγος μου. Το φάντασμα του δεν ξορκίζεται, στοίχειωσε ευθαρσώς τον ανώριμο ψυχισμό μου και την ταυτότητα που αναζητώ εδώ και χρόνια, τον σκοπό της ύπαρξης μου και τον ρόλο μου σε αυτόν τον κόσμο. Τορπιλίζει την σκέψη μου, συστέλλονται οι κόρες των ματιών μου στην εικόνα του Ίαν που σπαρταράει ψελλίζοντας …

"Until she lost control again
And walked upon the edge of
no escap
e
She’s lost control…"

Ο τρεμάμενος ρυθμός που ακολουθούν τα νωχελικά του βλέφαρα με ζαλίζουν. Ψεύτικα αληθινός, σαν να ήταν εκείνος. Ζευγάρι στον δρόμο προχωρά, η αγάπη θα μας τσακίσει πάλι, διαμελίζεται και προσπερνά, χάνεται σαν την σκιά, φαίνεται αμυδρά πια. Η αέναη φιγούρα του όμως παραμένει εκεί στο ασπρόμαυρο τοπίο, η αγάπη θα μας τσακίσει πάλι, εισπνέει τον καπνό από το τσιγάρο του με τα ζαρωμένα χείλη από τη θλίψη και χαράζει το δρόμο δίχως επιστροφή, ντυμένος με την καπαρντίνα που το προσδίδει υστεροφημία, επιβλητικότητα μέσα στην ανυπαρξία που τον οδηγεί τελικά να «ασελγήσει» πάνω στο σώμα του. Ιεροσυλία. Χαμηλώνω το βλέμμα, κοιτάω μέσα μου. Αισθάνομαι ένα σκίρτισμα εφηβικό, αμόλυντο. Φοβάμαι μήπως σε ερωτευτώ. Ένα μαύρο σύννεφο σηματoδοτεί το τέλος.

“Do you cry out in your sleep

All my feelings expose?

Get a taste in my mouth

As desperation takes hold…”

Μαύροι καπνοί ζωγραφίζουν τον ουρανό που αφήνει πίσω του μαζί με ένα τσούρμο αδαείς να σέρνονται στον μικρόκοσμο τους. Ξαφνικά παγωνιά. Καταρρέει. Καταρρέω και εγώ μαζί του.

Και εκεί μπροστά μου στέκεται ο Χούκυ, «εχθρός» των Buzzcocks, φωνή βοώντος εν τη ερήμω, σαν να θέλει να εξαγνιστεί και να εξαγνίσει και εμάς. Δεν σώζει την κατάσταση, θρυμματίζει κι άλλο τα αποκαΐδια. Μιλάει για την απώλεια ύστερα από 27 ολόκληρα χρόνια και εγώ εκκλήσεις κάνω σε εσένα εκεί πάνω να εκκενώσεις την αίθουσα για να ουρλιάξω για τον χαμό σαν να ήτανε δικός μου. Η βραχνάδα στην φωνή και η διαχρονικότητα στην μουσική του, η ποίηση, αυτή η γαμημένη ποίηση που δεν μπορείς να συλλάβεις εξ ολοκλήρου αλλά νιώθεις. Κάνω μια προσευχή, να σε δω στα όνειρα μου απόψε. Να είσαι εκεί όταν σε χρειάζομαι να μου λες με ένα ίχνος από το σπάνιο χαμόγελο σου «Η μονιμότητα είναι η τσακισμένη περηφάνια του έρωτα…». Αναστήθηκες στις μνήμες, τουλάχιστον εκεί θα ζεις αιώνια.

Υ.Γ. Για εγκυκλοπαιδικούς καθαρά λόγους, η ονομασία Joy Division έχει τις ρίζες του σε ξακουστό Γερμανικό μπορντέλο εποχής που συνήθιζαν να πηγαίνουν οι στρατιώτες κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.

17 comments:

Anonymous said...

Speechless... :)

lo-li said...

............

8an said...

klap klap klap

Zarathustra said...

συγνώμη τι πάθατε όλοι να αρχίζω να ανησυχώ???????????
πολλές τελείες και άγνωστα..."επιφωνήματα" να τα πω?
το κλαπ κλαπ κλαπ τι είναι?χαίρε!

maybe tomorrow said...

wraio blog!

Zarathustra said...

Καλημέρα και καλωσήρθες!
Maybe tomorrow I'll find my way home? (Stereophonics)από εκεί προκύπτει το profile name?Congratulations για τις μουσικές σου επιλογές στο μπλογκ!Ανανεώνουμε το ραντεβού μας...

maybe tomorrow said...

oxi dustixws den hmoun stin tainia.protimw na ti dw pio xalara otan 8a vgei sa kanenan kinimatografo.pws sou fanike kali?
8a ta leme!bye!

8an said...

klap klap=xeirokrotima!!!!
xaire!

Zarathustra said...

Νόμιζα ότι το αφιέρωμα στον Ίαν Κέρτις σε αυτό εδώ το ποστ δείχνει ολοφάνερα το πόσο πολύ με καθήλωσε η συγκεκριμένη ταινία, πόσο πολύ αγάπησα το έργο του και την ζωή του.Κάποια πράγματα απο αυτά που περιγράφω είναι σκηνές από την ταινία έτσι όπως αποτυπώθηκαν στο δικό μου δίσκο.Κοντολογίς, δεν μπορώ να συνέλθω από το αριστουργημα που είχα την τιμή να δω εκείνη τη βραδιά στο Αττικόν.Ελπίζω να σε κατατόπισα!

Zarathustra said...

Ευχαριστώ φίλε μου 8αν για το χειροκρότημα, με κάνεις και κοκκινίζω!χιχιχι

radar said...

exw apofasisei na mhn diabasw to post ayto prin dw thn tainia, ara 8a perimenw ligo akomh, an kai eimai sxedon sigouros oti 8a symfwnw...

mexri tote, orismena teleia nea:

15/12 Mesh + Client live sto Fuzz club...

radar said...

kai kati akoma...

oi Killers diaskeyasan to Shadowplay (opu to 8ewrw megalo ymno) gia tis anagkes toy Sawdust rarities album..kai brisketai edw

http://www6.islanddefjam.com/www2/av_system/go.wax?link=1j1ak98k85k45622pEq5AF0F-90169

den exw akomh apofasisei an maresei toso ierosylh, alla apo thn live ektelesh twn New Order pou akousame propersi, einai kalyterh...

Zarathustra said...

...η αλήθεια είναι ότι το ποστ δεν αποκαλύπτει μυστικά από την ταινία απλά αποκωδικοποιώ κάποιες σκόρπιες σκέψεις και συναισθήματα που μου προκάλεσε ο χαρακτήρας, με ενέπνευσε η στάση του, το βλέμμα του και ιδού το αποτέλεσμα...ίσως περιγράφω κάποιες εικόνες από την ταινία αλλά δεν νομίζω ότι μπορεί κανείς να μπει απόλυτα στο πνεύμα αν δεν παρακολουθήσει αυτό το αριστούργημα (ίσως υποκειμενικά φερόμενη λόγω υψηλού σέβας και εκτίμησης που τρέφω για τον ποιητή Κέρτις και την μπάντα του)
εν ολίγοις σε προτρέπω δεξιοτεχνώς να το διαβάσεις!χαχαχαχχα
όσο για τα νέα που μας φέρνεις εκπλήσσομαι...αναμένω τους Μesh με λαχτάρα αλλά αναρωτιέμαι οι 20χρονοι Killers πως τα καταφέρνουν να διασκευάσουν Gallagher χωρίς να το εκλάβουμε ως ιεροσυλία...οκ για να μην ακούγομαι και οπισθοδρομική ή σαν νοσταλγός του κλασικού θα το ακούσω και ίσως τους βγάλω το καπέλο!Have a nice weekend

radar said...

οκ, τοτε θα το διαβάσω στάνταρ αν και ανέβασες και άλλο κείμενο για τις νύχτες πρεμιέρας, και μόλις το ρουφάω.. επέλεξες πάντως πολύ καλές ταινίες (αν εξαιρέσουμε τα Boxes :-)

οι Killers δεν διασκευάζουν το Shadowplay του Rory Gallagher, αλλά το Shadowplay των Joy Division στο unknown pleasures (εδώ ένα link με τον Curtis να to τραγουδά) που σαν κομμάτι το 8εωρώ θειικό...
http://www.youtube.com/watch?v=AGKh1_qvYVo

Zarathustra said...

Αααααααααααααααααααααα μπερδεύτηκα βρε δεν πήγε καθόλου το μυαλό μου!Θα το κοιτάξω...
Καλημέρα!

Zarathustra said...

radar>>...άφησα σχόλιο στο μπλογκ σου!Ελπίζω να το είδες...Exceptional post!

Anonymous said...

Αποκωδικοποιηση....: θρησκειών, μυθολογιών, ψυχής, σιωπής,.....
Σχηματοποίηση λόγου ("ποιημάτων" μου), κοσμογονία, θεογονία,....
URL : www.siopi.gr
Γεια.....