Friday, July 03, 2009

5.31'

O χρόνος ξεκινά να μετρά αντίστροφα. Μέσα σ'αυτά τα πολύτιμα λεπτά που καθηλώνεται το βλέμμα στην οθόνη, επεξεργάζομαι μέχρι και το τελευταίο κύτταρο του προσώπου του...πόσες φορές ακόμα θα το πω, πόσες φορές ακόμα θα τραγουδήσω τους ίδιους στίχους. Ημερολόγιο 1991 MTV Unplugged...Έχω στα χέρια μου το νέο Deluxe Edition άλμπουμ των Pearl Jam, το Ten με dvd extra. Προσωπικές στιγμές απεικονίζονται σε polaroid, σκίτσα, artworks- σημειώματα- γραπτά, (by Εddie Vedder & Jeff Ament) playlists, stickers, flyers, αφίσες από συναυλίες, πένες...Μadness...Απόλυτος εκστασιασμός! Τρίβω τα μάτια μου για να τα ανοίξω ξανά μετά από δευτερόλεπτα και να σε αντικρύσω εκεί μπροστά να μου τραγουδάς για τον κόσμο σου που βάφτηκε μαύρος...νιώθω, ναι νιώθω πολύ έντονα...και αν ποτέ σε φέρει ο δρόμος προς τα εδώ...Eddie... πριν ανοίξει η αυλαία θα καρδιοχτυπώ, θα τρέμω στην ιδέα και μόνο ότι θα σας δω ξανά live...Όπως και εσύ μου ομολόγησες χθες για τους Slipknot, πως αισθάνθηκες λίγα λεπτά πριν εμφανιστούν στη σκηνή... μπορεί να μην έχουν καμία σχέση τα groups, but the feeling is exactly the same...
υγ. ...και πράγματι δεν είναι πολλοί αυτοί που το καταλαβαίνουν!!!that's too sad...
Yours,
Faithfully

1 comment:

Anonymous said...

...γιατί η μουσική είναι πολύ περισσότερα από απλά κάποιες νότες!

tattooed everything...