-Πρέπει να ξέρω αν σκοπεύεις να κάνεις κάτι.
-Δεν μπορώ. Η όλη κατάσταση...ο ελάχιστος χρόνος σου...ο δικοί μου προβληματισμοί ανεξάρτητα από εσένα...
Θέλω να είμαι ελεύθερος. Να κάνω χωρίς δεύτερη σκέψη όποτε, ό,τι θέλω, χωρίς εσύ να στεναχωριέσαι.
-Το ξέρεις ότι δεν μπορεί νά γίνει αυτό. Δεν μου αφήνεις περιθώρια επιλογής.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------
-Αυτό που δεν θέλω με τίποτα είναι να φθείρεται αυτό που νιώθεις για μένα. Με την συμπεριφορά μου απομακρύνεσαι και μαζί με αυτό φθείρονται τα συναισθήματά σου για μένα.
-Γιατί? Θέλεις "να μου μείνει μια καλή ανάμνηση από εσένα"?!
-Όχι. Γιατί χάνεται σιγά σιγά κάθε ελπίδα να είμαστε πραγματικά μαζί. Και δεν το θέλω με τίποτα αυτό.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
-Πιστεύω ότι κάνω κακό περισσότερο σε μένα. Όχι σε σένα.
-Αν και κοινότοπο...Γιατί?
-Γιατί όταν, αν δημιουργηθούν οι κατάλληλες συνθήκες μπορεί να μην είσαι εκεί. Οι άμυνες σου, όπως λές, να σε έχουν απομακρύνει.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------
-Μακάρι να μπορούσες να δεις αυτό που σκέφτομαι για εμάς.
-Ελπίζω να μας δοθεί η ευκαιρία.
-Εγώ δεν ελπίζω. Το Εύχομαι!
--------------------------------------
-Τουλάχιστον πρέπει να ξέρεις πόσο πολύ σε αγαπώ...Δεν μπορεί να μην το ξέρεις...
-....
------------------------------------------------------
-Το θεωρώ πολύ υποτιμητικό όλο αυτό.
-Ποιό?
-Το να περιμένω πότε θα αποφασίσεις ...αν θα επιστρέψεις ή όχι!
-Τόση ώρα συζήτηση αυτό κατάλαβες?! Αν το παίρνεις έτσι...Όχι μην περιμένεις. Οχι μόνο για μένα. Για κανέναν. Ποτέ.
Κατάλαβέ με αγάπη μου! Είμαι σίγουρος ότι θα μας κάνει καλό.
--------------------------------------------------------------------------------------------
-Την καρδούλα στον καθρέπτη τι να την κάνω?
-Μην μου το κάνεις αυτό...!...Γίνεται να την κρατήσεις εκεί κολλημένη?
- ... Μπορώ. Εκτός...αν πέσει μόνη της...
----------------------------------------------------------
Η ιστορία επαναλαμβάνεται. Κωμικοτραγικό δεν είναι? Άλλες φιγούρες. Τα λόγια όμως ίδια, τετριμμένα. Ενδεχομένως κακή κρυψώνα άλλων πιο επίπονων?
Δεν ξέρω. Το σίγουρο είναι...
Μοναξιά...απογοήτευση, απογοήτευση, απογοήτευση...