Κοιτάζοντας αποσβολωμένη την μικρή οθόνη βλέπω το ίδιο έργο να παίζεται ξανά και ξανά με τον ίδιο ρόλο πρωταγωνιστή κάθε φορά και ένα σωρό απο κομπάρσους να υποδύονται τα θύματα. Μόνο που στο έργο που λέγεται ζωή, όταν οι κομπάρσοι δεν διαθέτουν τις ανάλογες υποκριτικές ικανότητες και δεν μπορούν να συμμορφωθούν με το σύστημα, είναι περιττώματα που πρέπει να αφανισθούν. Έτσι συνέβη στην περίπτωση της αλησμόνητης ρωσίδας δημοσιογράφου και πολεμικής ανταποκρίτριας Άννα Πολιτκόφσκαγια που βρέθηκε δολοφονημένη στη Μόσχα, όπου σε συνδυασμό με την τραγωδία του αργού θανάτου του Ρώσου πρώην πράκτορα της KGB Αλεξάντρ Λιτβινιένκο ο οποίος πέθανε αργά το βράδυ της Πέμπτης, σε νοσοκομείο του Λονδίνου όπου νοσηλευόταν, η συνομωσία ήρθε και έδεσε. Βρετανοί ειδικοί που μελετούν τα αίτια θανάτου του ανακοίνωσαν ότι βρέθηκαν στο σώμα του 43χρονου πρώην συνταγματάρχη της FSB (πρώην KGB), μεγάλη ποσότητα του ραδιενεργού ισότομου πολώνιου 210. Λίγο πριν πεθάνει ο Λιτβινιένκο είχε παραδώσει σε φίλο του μία επιστολή, στην οποία κατηγορούσε τον πρόεδρο της Ρωσίας Βλαντίμιρ Πούτιν ότι τον δολοφόνησε. Συγκλονιστικό μα αυτή είναι κατεξοχήν η αλήθεια. «Μπορεί να καταφέρατε να μου κλείσετε το στόμα, αλλά αυτή η σιωπή θα έχει κόστος. Αποδείξατε ότι είστε τόσο βάρβαρος και άκαρδος, όσο ισχυρίζονται ότι είσθε οι πιο εχθρικοί επικριτές σας», αναφέρεται στο κείμενο που διαβάσθηκε από τον φίλο του Αλεξάντρ Λιτιβιένκο. Ο Ρώσος πρόεδρος απέρριψε τις κατηγορίες, εκφράζοντας τη λύπη του γιατί, όπως είπε, ο θάνατος ενός ανθρώπου χρησιμοποιείται για πολιτικούς σκοπούς. Ασύλληπτη η δήλωση του κύριου Πούτιν οφείλω να ομολογήσω και πραγματικά αναρωτιέμαι για πόσο καιρό ακόμη πιστεύουν, τα εκάστοτε μοναρχικά γουρούνια που κυβερνούν και εκλέγονται όχι με νόμιμο τρόπο στις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, οτι θα στερούν απο τους πολίτες τους τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα, ΤΟ ΑΝΑΠΟΣΠΑΣΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΤΗΣ ΓΝΩΜΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΚΦΡΑΣΗΣ, που σημαίνει το δικαίωμα να μην υφίσταται δυσμενείς συνέπειες για τις γνώμες του και το δικαίωμα να αναζητά, να παίρνει και να διαδίδει πληροφορίες και ιδέες, με οποιοδήποτε μέσο έκφρασης και από όλο τον κόσμο και ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΣΥΝΕΡΧΕΤΑΙ και να συνεταιρίζεται ελεύθερα και για ειρηνικούς σκοπούς (αρθρο 19 & 20 της Οικουμενικής Διακήρυξης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου);
Οι φίλοι του Λιτβινιένκο κατηγόρησαν τις «σατανικές δυνάμεις» στη Ρωσία για το θάνατό του, επισημαίνοντας πως τον δηλητηρίασαν πριν από τρεις εβδομάδες για να τον εκδικηθούν!!! "Πολεμούσε τις σατανικές δυνάμεις στη Ρωσία, εναντίον της KGB, εναντίον των αρχών που καταστέλλουν τη δημοκρατία και τις ελευθερίες", δήλωσε ο Όλεγκ Γκορντιέφσκι μιλώντας στο τηλεοπτικό δίκτυο Sky. «Έπεσε θύμα εκδίκησης και κακίας των δυνάμεων αυτών», πρόσθεσε ο ίδιος, ο οποίος επίσης ήταν κατάσκοπος και αποσκίρτησε τη δεκαετία του ’80 στη Βρετανία. Για τον Γκορντιέφσκι, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η KGB (σημερινή FSB) βρίσκεται πίσω από όλα αυτά. Ο Ρώσος σκηνοθέτης Αντρέι Νεκράσοφ, στενός φίλος του Λιτβινιένκο, σε συνέντευξή του στους TIMES αποκάλυψε πως ο 43χρονος πρώην πράκτορας του είπε 2 μέρες πρίν πεθάνει πως «τον έφαγαν οι μπάσταρδοι, αλλά δεν μπορούν να τα καταφέρουν με όλον τον κόσμο».
Εν κατακλείδι, ποιος «έφαγε» τον Aλεξάντερ Λιτβινιένκο; «Ήταν ξεκαθάρισμα λογαριασμών από την ουκρανική μαφία, μέλη της οποίας είχε καταγγείλει ο Λιτβινένκο στην ιταλική αστυνομία για παράνομο εμπόριο όπλων; Σύμφωνα με το περιβάλλον του πρώην κατάσκοπου, η έκδοση του βιβλίου του H FSB ανατινάσσει τη Pωσία: O τρόμος εκ των έσω το 2002, στο οποίο υποστηρίζει ότι οι ρωσικές μυστικές υπηρεσίες σκηνοθέτησαν μια σειρά βομβιστικών επιθέσεων στη χώρα για να ενοχοποιήσουν τους Tσετσένους αντάρτες, ήταν η αρχή του τέλους για τον Λιτβινιένκο. H σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι όμως για τις σατανικές δυνάμεις της Pωσίας όπως τις αποκαλεί ο επιστήθιος φίλος του Γκορντιέφσκι, ήταν οι έρευνές του γύρω από την πρόσφατη δολοφονία της δημοσιογράφου Άννα Πολιτόφσκαγια.»
Ενός κακού...Μύρια κακά έπονται...το θέμα είναι ποιός έχει την τόλμη να τα ξεσκεπάσει...σ’ αυτούς τους ανθρώπους που δολοφονήθηκαν όπως και σε πολλούς άλλους στο Μίνσκ, στην Τυφλίδα, στο Κίεβο, ασκήθηκε μεγάλη πίεση να μην σκαλίζουν τα κακώς κείμενα της εξουσίας. Δεν ενέδωσαν ούτε στιγμή, και συνέχισαν ως το τέλος, αποκαλύπτοντας, πάντοτε με στοιχεία, ο,τι σκίαζε την ομαλή πορεία της χώρας προς τη Δημοκρατία. Τους αξίξει ένα ΜΕΓΑΛΟ ΜΠΡΑΒΟ...οτι και αν πώ παραπάνω θα είναι περιττό!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!