"Waltzing" in and out...

Ευπειθώς αναφέρω ότι:

Στις 18.11.2007 εθεάθη στα multiplex cinema Odeοn Starcity, της οδού Συγγρού. Παρακολούθησε την νέα ταινία του σκηνοθέτη Ang Lee “Lust Caution”

Εντυπώσεις: δεν ανταποκρίθηκε στις υψηλές της προσδοκίες

Στις 21.11.2007 εντοπίζεται στον αριθμό 10 της οδού Πριγκηποννήσων στο Πολύγωνο. Θέατρο του Νότου, Κεντρική Σκηνή Αμόρε. Metamorphoses+ με αφορμή τους μύθους και ήρωες του Οβίδιου (Φαέθων, Νάρκισσος,Δάφνη κ.α.) εμπνευσμένοι από την ελληνική και ρωμαϊκή μυθολογία .

Εντυπώσεις: Εκθαμβωτικές παρουσίες, ασύλληπτου βάθους μονόλογοι, εύρος ερμηνειών και πολυμορφία, λιτά σκηνικά, παραλληλισμοί και επιτόπια σκιαγράφηση του Οβίδιου από τον ζηλευτό θίασο που ζωγραφίζει με τη «γύμνια» και την ανθρώπινη υπόσταση τους, τα επικά του ποιήματα. Ένας προς έναν η αναλογία. Καμία διάκριση. Ένα μεγάλο μπράβο στους νέους ηθοποιούς και στον εναλλακτικό σκηνοθέτη Θ. Μοσχόπουλο.

Δήλωση της ημέρας: μετά από μια ενδελεχή ματιά, συνεντεύξεις και αποσπάσματα από τον τύπο καταλήγουμε στο δυσάρεστο συμπέρασμα ότι το Θέατρο του Νότου θα κλείσει. Ευχή μας είναι να διαψευστούμε!

Στις 23.11.2007 διασταυρώνεται με την suburban παρέα της και περνάει την πόρτα του κατάμεστου Gagarin 205 στην οδό Αχαρνών. Puressence live. Θέα από τον εξώστη? Ξέχασέ το. Κεφάλια να κρέμονται από παντού. Καμία πιθανότητα διαφυγής. Ένα ασφυκτικά γεμάτο Gagarin, μια ακόμη απαράδεκτη διοργάνωση! Sold out η συναυλία? Απίστευτο! Στο πρώτο encore, δηλ. μετά από μια ώρα on stage καταφέρνει να δει τον James Mudriski και τους υπόλοιπους Mancunians. «Απαγγέλλει» στίχους με την κρυστάλλινη φωνή του, ομορφότερος από ποτέ. Αυτό οφείλουμε να του το αναγνωρίσουμε. Η απογοήτευση όμως στο πρόσωπο της δεν διαγράφεται έτσι απλά. Πρέπει κάποιος να επανορθώσει. Δυστυχώς όμως το encore δεν διαρκεί παρά μόνο 15’ λεπτά. Τέλος. Τι της έμεινε χαραγμένο στο μυαλό? Τίποτα. Μοναχά κάποιες διάσπαρτες νότες από τα αγαπημένα κομμάτια των πρώτων τους άλμπουμ.

Προσωπικές μαρτυρίες: Η συναυλία έκανε μεγάλη κοιλιά, όχι μόνο επειδή δεν βλέπαμε αλλά επειδή ήταν ένα καθαρό promotion του τελευταίου τους δίσκου- αναμάσημα των παλαιών- Don’t Forget to Remember. Στα μάτια μας φαντάζει αντιεπαγγελματική αυτή διοργάνωση-άρπα κόλλα! Διάβασα σε reviews ότι o James ξεχύθηκε στον κόσμο, έπαιξε με το κοινό του. Νιώθω σαν να μην υπήρξα ποτέ σε αυτό το live. Αθλιότητα. Κρίμα, πολύ κρίμα!

Στις 24.11.2007 σημειώνεται παραμονή στο σπίτι. Το dvd player έπαιξε την ταινία της Jane Campion (The Piano, The Portrait of a Lady), In the Cut με πρωταγωνιστές την Μέγκ Ράιαν και τον Μάρκ Ραφάλο.

Εντυπώσεις: ατμοσφαιρικό θρίλερ με σκηνοθετικές καινοτομίες και χρωματισμούς που καθηλώνουν. Σειρά από ακρωτηριασμούς γυναικών. Μια ζοφερή κοπέλα με υποψιασμένο βλέμμα ανέτοιμη να ενδώσει στις ορμές της και να παραδοθεί, ένας μπάτσος διαθέσιμος να την ανιχνεύσει και να την κάνει να υποκύψει. Γερές δόσεις συνουσίας παντός είδους. Παραδόξως, αν και όχι φαν αυτού του σινεμά, ενθουσιάστηκε

Στις 25.11.2007 εμφανίζεται μπουχτισμένη από ένα εντός των θυρών Σαββατοκύριακο στα multiplex cinema Village Park στο Ρέντη. Παρακολούθησε την ταινία του James Gray “We own the night” που κάνει την πρεμιέρα του σε ελληνικό έδαφος με το Φεστιβάλ Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου.

Εντυπώσεις: η Mendes κείτεται σε retro καναπέ, ο Phoenix πλησιάζει με εκστασιασμένο το βλέμμα και «τρυπάει» με το δάχτυλό του το αιδοίο της υπό τους ήχους του Heart of glass των Blondie. Καλά αρχίσαμε-μουρμουράει- περιμένοντας ένα «ιδανικό» τέλος. Η γκανγκστερική δραματική ταινία με τις μικρές της ανατροπές δυστυχώς όμως οδηγεί σε ένα 20’λεπτο επίλογο αλα Ζαν Κλοντ Βαντάμ. Το ξεφτίλισε εν ολίγοις. Μας άφησε με ένα χλευασμό στην έκφραση σαν να επισκίασε τις σκηνές που προηγήθηκαν. (Στα μεγάφωνα οι Pet Shop Boys με το Domino Dancing τα «σπάνε», οφείλω να το πω!)

Στις 28.11.2007 δέχεται ανοιχτή πρόσκληση από το ανοιχτό πανεπιστήμιο Ξε.Κοι.Να. Την εκδήλωση φιλοξενεί το πολιτιστικό κέντρο Γιάννης Ρίτσος προς τιμήν της προεξέχουσας προσωπικότητας, της ελληνίδας πρύτανη του Πανεπιστημίου της Ευρώπης, Ελένης Γλύκατζη- Αρβελέρ. Στις 18.00 περνάει μια βόλτα από τον πρώτο όροφο της Δημοτικής Βιβλιοθήκης και δανείζεται τρία βιβλία με θεματολογία άσχετη μεταξύ τους. Μουσική: The Clash- The only band that matters, Γλωσσολογία: Συμβολή στην Ιστορία της γραφής (για να μην πάνε χαμένες τόσες διαλέξεις που παρακολουθεί στη Στοά του Βιβλίου υπό την επίβλεψη του κ. Μπαμπινιώτη) και Πολιτική Ιστορία: Το Χρονικό μιας Αντίστασης 1940-1950.
Επιστροφή στην αίθουσα. 19.30 μ.μ. Την κ. Αρβελέρ προλογίζουν διακεκριμένοι ομιλητές. Προηγείται καλλιτεχνικό πρόγραμμα επιμελημένο από το Κέντρο Λαογραφικών Μελετών, και ολιγόλεπτο αφιέρωμα στην Μικρά Ασία, λόγω του τόπου καταγωγής της κυρίας Αρβελέρ (Μουδανιά). Το πρόγραμμα «ντύνουν» παραδοσιακοί χοροί από τοπικό σύλλογο που εξεγείρει τα πάθη! Στο άκουσμα του χανιώτικου και του καστρινού είναι έτοιμη να ξεχυθεί στη σκηνή.

Kύριε Διοικήτα Διατάξτε!