..Που να'σαι Ρωτόκριτε?

Εν έτει 2007 δύο νέα παιδιά, ο 24χρονος Βαγγέλης και η 17χρονη Ειρήνη, αποφάσισαν να απεμπλακούν με άδοξο δυστυχώς τρόπο από τα στεγανά μιας κλειστής κοινωνίας, μιας κοινωνίας που ο θεσμός της οικογένειας και οι δεσμοί αίματος που τους συνέδεαν στάθηκαν τροχοπέδη στον έρωτα τους...ο κύκλος που δεν συναινεί και απορρίπτει με αιχμηρό τρόπο το συναίσθημα ήταν η αιτία που κατέστησε τα παιδιά αυτόχειρες...μέσω ενός ισχυρού φυτοφάρμακου. Τοποθεσία και μάρτυρας του γεγονότος η περιοχή Πλατιά Όψη στην Ιεράπετρα Κρήτης. Ειπώθηκε ότι ο Ερωτόκριτος ζωντάνεψε και πάλι στην αφέντρα του γυαλού, την Κρήτη. Δυστυχώς όμως το πέμπτο και τελευταίο χωρίο του ποιητή Κορνάρου δεν συνάδει με το θρήνο που θέρισε την οικογένεια του νεαρού Βαγγέλη. Εκείνος δεν τα κατάφερε, όμως τι να απέγινε άραγε το ανήλικο κορίτσι? Αν επιβίωνα εγώ μετά από ένα τέτοιο δράμα, ένας θα ήταν ο δρόμος...

Σαφώς επηρεασμένη από τα γεγονότα στην Ιεράπετρα και στα Ζωνιανά, ξεθάβω από το συρτάρια μου την κρητική μουσική, τις μαντινάδες με τους ομοιοκατάληκτους στίχους, τους καστρινούς και τα πεντοζάλια...μαθαίνω να χορεύω...και με ξορκίζω... δεν θα λησμονήσω ποτέ ξανά τις ρίζες μου, τις ανακαλύπτω από την αρχή, νιώθω υπερήφανη που καταγόμαι από το Ρέθυμνο της Κρήτης και τίποτα και κανένας οπλαρχηγός ή έμπορος ναρκωτικών, καμία μειοψηφία, δεν μπορεί να αμαυρώσει την τύχη του και την λεβεντιά του, την ιστορία της Κρήτης και τον πολιτισμό της... άλλωστε αυτό το "απόστημα" για να σπάσει και να καθαρίσει πρέπει να βγει από την ρίζα του, το παρακράτος ξεκινάει μέσα από την αστυνομία και οι υποτιθέμενοι κοινωνικοί λειτουργοί που θα σταλούν για να επιτελέσουν το έργο τους στα χωριά μου προκαλεί μοναχά τον γέλωτα ...λες και πρόκειται να απευθυνθούν σε άτομα με ειδικές ανάγκες ή πρώην κρατούμενους που επιζητούν την ένταξη τους στην κοινωνία. Μα για ποιον λόγο να το κάνουν όταν η νοσηρή κατάσταση της ανοχής της κοινωνίας ξεκινάει από την πρωτεύουσα, όταν τα γκέτο έχουν παρεισφρύσει στα προάστια, όταν π.χ. τα μεγαλύτερα εγκλήματα γίνονται στην Βέροια κοκ. Τι συμφωνία άραγε δεν έκατσε ανάμεσα στους φιλάργυρους αστυνομικούς, τους ιθύνοντες πολιτικούς ή βουλευτές με τα μόλις χτες φιλικά τοιυς κυκλώματα προστασίας, εμπορίας όπλων και ναρκωτικών που αποφάσισαν όλως τυχαίως να ξεκουκουλώσουν γιατί τα χαλάσανε στα λεφτά... θα το μάθω πολύ σύντομα που θα μου πάει!

Επειδή με παρέσυρε το ρέμα και αρχικά είχα σκοπό άλλα πράγματα να πω, βάζω στο cd player μια μαντινάδα, ανάβω το τσιγάρο του δειλινού, ξεδιαλύνω την θαμπή σου εικόνα, φαντάζομαι τα μεσημέρια να αλωνίζεις στους αγρούς, θυμάμαι τους Αρμένους, βράδυ Σαββάτου και απογεύματα στη μεσοχωριά, κάνω κτήμα μου την μαντινάδα, και πριν την καταπιώ με όλη μου την ανάσα, την παίρνω και την αφιερώνω στις αλύτρωτες ψυχές, σε εκείνες που χαθήκανε και σε εκείνες τις ζωντανές νεκρές...

Φτώχεια περνώ στον έρωτα...
Φτώχεια περνώ στο έρωτα...την φτώχεια που περνούνε
Αχ η φτώχεια που περνούνε τα μαδαρίτικα πουλιά όντε θα χιονιστούνε

....
εμπερδεψάτο το κορμί...
εμπερδεψάτο το κορμί τσι αγάπης σου τα πάθη
αχ τσι αγάπης σου τα πάθη μα δεν...
...μα δεν μαλώνω την καρδιά που κάνει τέτοια λάθη

.....

λυπούμαι την...
λυπούμαι την, τηνε καρδιά που την εχτυπούνε οι πόνοι
αχ που την εχτυπούνε οι πόνοι
...πάνω στην πρώτη μαχαιριά
πάνω στην πρώτη μαχαιριά δεύτερη δεν σηκώνει
αχ η δεύτερη δεν σηκώνει

......

άργησε στα χείλη μου το γέλιο να προβάλει
αχ το γέλιο να προβάλει....
πάνω στην πρώτη μαχαιριά
...πάνω στην πρώτη μαχαιριά μην ξαναρίξεις άλλη
αχ μην ξαναρίξεις άλλη...

.....

άργησε στα χείλη μου το γέλιο να προβάλει
...το γέλιο από τα χείλη μου
το γέλιο από τα χείλη μου εχάθηκε από τώρα...
…εχάθη
...εχάθηκε από τώρα, γιατί είναι οι πίκρες τσι αγάπης σου τα δώρα

.....

..τα μαύρα έβαλε η καρδιά
...τα μαύρα έβαλε η καρδιά
...και τα έχει συνηθίσει
αχ και τα έχει συνηθίσει και...
και πως θα το ξαναδεχτεί για να ξαναγαπήσει

..............

ποτές δεν γνώρισα χαρές,
χαρές δεν περιμένω
αχ χαρές δεν περιμένω,
...μοιάζω σαν να είμαι του βουνού...
μοιάζω σαν να είμαι του βουνού πουλί κυνηγημένο...
πουλί κυνηγημένο...
αχ ποτέ δεν γνώρισα χαρά...
χαρές δεν περιμένω

.............

τσιγάρο την αγάπη μας
τσιγάρο την είχες καταντήσει
αχ την είχες καταντήσει
δεν υπολόγισες ποτέ πως θα καεί να σβήσει....