A Elite da Tropa

Tropa σημαίνει στρατός. Elite σημαίνει καθετί εκλεκτό, συνήθως συνυφασμένο με εξουσιαστικά σύνδρομα. Ένα το κρατούμενο. Μιξάρουμε τα δύο αυτά συστατικά στο μπλέντερ, με μια σκελίδα ατέρμονης βίας που μασουλάει λαίμαργα τα κόκαλα σου, όπως ο γλοιώδης αρουραίος το σάπιο τυρί, και λίγο μπόλικη αφύπνιση που γρονθοκοπεί το στομάχι σου ρίχνοντας σε knock out. Και η συνταγή πέτυχε. Όλα τα όργανα σου κοχλάζουν με εκείνον τον άρρυθμο χτύπο που υποδηλώνει τρόμο. Η ανατομία σου αναπνέει με ένα βρυχηθμό. Είναι σχεδόν απάνθρωπη η πορεία σου προς την συνειδητοποίηση του τι σημαίνει να ζεις στις βραζιλιάνικες φαβέλες. Και είναι τουλάχιστον εμετικό να αντικρίζεις τους Επίλεκτους των ειδικών δυνάμεων καταστολής να ανακρίνουν βαποράκια με την μέθοδο της πλαστικής σακούλας. Αναφερόμαστε στην νέα ταινία-μαμούθ του σκηνοθέτη José Padilha, La Tropa de Elite, που περιγράφει άκομψα, σκληροπυρηνικά, με ένα ντοκουμενταρίστικο στυλ τη στυγνή πραγματικότητα που σκεπάζει σαν πέπλο την πόλη του Ρίο ντε Τζανέιρο. Η κάμερα στο χέρι και ο εφιάλτης ξυπνά.
Το 1997, πριν την επίσκεψη του Πάπα στην πόλη, η αστυνομία του Rio de Janeiro σε συνεργασία με την ΒΟΡΕ (ειδικές δυνάμεις) αναλαμβάνει να «καθαρίσει» μια φαβέλα κοντά στη βίλα του αρχιεπισκόπου που θα τον φιλοξενήσει. Ο «καθαρμός» εξελίσσεται σε ένα είδος εθνοκάθαρσης των παρασίτων που παραμονεύουν και μυούν τους κατοίκους στα ναρκωτικά και στον αιφνίδιο θάνατο. Ανεπιστρεπτί.
Αρκούσε μια πνιγερή, υγρή βραδιά στο θερινό σινεμά του Ψυρρή για να βρεθώ συνένοχη της διμοιρίας που φέρει σαν έμβλημα της, την πειρατική κεφαλή/ή κρανίο...

Υ.Γ. η ταινία κέρδισε την Χρυσή Αρκτο στο Βερολίνο!!!