Children of Beslan

Βραδυνή έξοδος και επιστροφή στο σπίτι, ώρα 04:00 τα ξημερώματα. Ανοίγω την τηλεόραση στην συχνότητα της ΝΕΤ και αναρωτιέμαι χαμηλόφωνα "...μα ντοκιμαντέρ τέτοια ώρα, δεν είναι λιγάκι ακατάλληλη η στιγμή?". Συνοφρυωμένη όλο απορία, κουλουριάζομαι στον καναπέ και παρακολουθώ...Φρίκη!Με αφορμή αυτό το ποστ και λαμβάνοντας υπόψη ότι από ώρα σε ώρα μπορεί να γεννηθεί το μωρό μιας φίλης, αναλογίζομαι τις βαρβαρότητες και τα άχαρα παιχνίδια που τελικά μας επιφυλάσσει η ζωή. Σας παραπέμπω στο παρακάτω βιντεάκι. Είναι αποσπάσματα από την εφιαλτική εκείνη Τετάρτη της 1ης Σεπτεμβρίου του 2004 όταν "η εμπόλεμη ζώνη της Τσετσενίας πέρασε αιφνιδιαστικά τις πύλες ενός ήσυχου σχολείου της Βόρειας Οσετίας. 53 ώρες αργότερα, η πολιορκία κατέληξε σε σφαγή. Πάνω από 330 άνθρωποι σκοτώθηκαν, πολλοί από αυτούς παιδιά". Συγκλονιστικές οι μαρτυρίες που εξομολογούνται, με μια αφηρημένη αθωότητα στα μάτια, τα λιλιπούτεια εκείνα πλάσματα που υπέστησαν τις κτηνωδίες των Τσετσένων τρομοκρατών. Στο ντοκιμαντέρ είναι ακραιφνώς αποτυπωμένη η φρενήρης ατμόσφαιρα που έζησαν για 3 ολόκληρες ημέρες οι όμηροι του σχολείου που τελικά μετατράπηκε σε ένα πορφυρό ποτάμι από αίμα.
"Θεός δεν υπάρχει, μόνο Στρατιωτική Δύναμη"..."Ονειρεύτηκα τον Χάρρυ Πότερ, γίναμε φίλοι, ήρθε με τον αόρατο μανδύα του για να με προστατέψει από τους κακούς..."Αυτές είναι φράσεις που ξεπροβάλουν από τα "ανυπεράσπιστα" χείλη δύο μικρών αγοριών. Σπαρακτικό.

Κλείνοντας, ας θυμίσουμε ότι η δολοφονημένη, από τις ρωσικές μυστικές υπηρεσίες, δημοσιογράφος Άννα Πολιτόφσκαγια που έχω αναφέρει και σε παλαιότερο ποστ - η εκλιπούσα ακτιβίστρια που πάσχιζε να υπερασπίσει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια όλων των πολιτών- όταν επιχείρησε να μεταβεί από τη Μόσχα στο Β.Καύκασο για να καλύψει τη δραματική κατάληψη του σχολείου στο Μπεσλάν, υπέστη σοβαρή δηλητηρίαση στο αεροπλάνο. Αυτή ήταν και η πρώτη απόπειρα δολοφονίας εναντίον της.

1st part

2nd part