Εθισμένοι στη Ζωή

ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ
Γενική Διεύθυνση Επικοινωνίας

Αντιπροσωπεία στην Ελλάδα
Υπηρεσία Τύπου και ΜΜΕ

Αθήνα, 27 Μαρτίου 2008
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ


Πρόσκληση σε Συνέντευξη Τύπου
"Εθισμένοι στη Ζωή"

Η ODEON και η Αντιπροσωπεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Ελλάδα σας προσκαλούν σε Συνέντευξη Τύπου για την παρουσίαση της νέας θεματικής ενότητας του Cinema Park με τίτλο "Εθισμένοι στη Ζωή". Η συνέντευξη θα πραγματοποιηθεί τη Δευτέρα, 31 Μαρτίου στις 12.00 στο Odeon Starcity (Λ. Συγγρού 111, Νέος Κόσμος).

Ομιλητές στην συνέντευξη θα είναι:
- Ο Γενικός Γραμματέας Νέας Γενιάς, κ. Παντελής Σκλιάς
- Ο Διευθυντής της Αντιπροσωπείας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Ελλάδα, κ. Ιερόθεος Παπαδόπουλος
- Ο Εκπρόσωπος του Ευρωπαϊκού Γραφείου για την Παρακολούθηση των Ναρκωτικών, κ. Alexis Goosdeel
- Ο Γενικός Διευθυντής του Ομίλου Odeon, κ. Μόσχος Διαμαντόπουλος

Θα ακολουθήσει σύντομη συζήτηση με μαθητές που θα παρευρίσκονται στην αίθουσα με τους ομιλητές και με το δημοσιογράφο και παρουσιαστή, κ. Νίκο Αλιάγα, την ηθοποιό και μοντέλο, κ. Βίκυ Καγιά και τον ηθοποιό, κ. Γιάννη Τσιμιτσέλη.

Το πρόγραμμα “Εθισμένοι στη Ζωή” αποτελεί μια πρωτοποριακή προσέγγιση του προβλήματος της χρήσης εξαρτησιογόνων ουσιών, παρουσιάζοντας πραγματικά γεγονότα με ρεαλισμό, με στόχο την αποτροπή της χρήσης τους. Με τον σύγχρονο τρόπο του Cinema Park, ο οποίος συνδυάζει την εκπαίδευση και την ψυχαγωγία, έρχεται στο επίκεντρο η επικοινωνία με τους νέους σε μια γλώσσα που πραγματικά καταλαβαίνουν για να βοηθηθούν να αντιμετωπίσουν ώριμα τις δύσκολες αποφάσεις που καλούνται να λάβουν ως έφηβοι και ως νεαροί ενήλικες. Με μια συναρπαστική περιήγηση στις αίθουσες Φαντασίας, 3D, Δράσης, Παιχνιδιού και Σκοτεινής Αίθουσας τα παιδιά μαθαίνουν για τις παραισθησιογόνες ουσίες, τις επιδράσεις τους και με τη συμμετοχή τους στο παιχνίδι αποκτούν γνώσεις για το θέμα.

Το πρόγραμμα αυτό χρηματοδοτείται από την Αντιπροσωπεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Ελλάδα και αναμένεται να το παρακολουθήσουν περίπου
5000 μαθητές του λεκανοπεδίου μέχρι το τέλος της σχολικής χρονιάς.

Το πρόγραμμα "Εθισμένοι στη Ζωή" έχει λάβει την έγκριση του Υπουργείου Παιδείας για τους μαθητές της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και θα προβάλλεται από 1 Απριλίου από Δευτέρα έως Παρασκευή κατόπιν κράτησης από τα ενδιαφερόμενα σχολεία.
Π.Α. μέχρι 28 Μαρτίου
κυρία Νάντια Γκούρλα, τηλ. 210 67 86 581
(e-mail: cinemapark@odeon.gr)

1st of July..be there, beware

Δεν ξέρω αν έχω κάποιο βίτσιο, ή αν τραβάω κάποιο ζόρι με την κοπέλα, όμως δηλώνω φανατική της θαυμάστρια , από μικρή με είχε εντυπωσιάσει η κόμη της και το καταπληκτικό της σώμα, ήταν το πρότυπο μου, ήθελα να της μοιάσω γιατί είναι σούπερ σέξυ γκομενάρα (για να μην πω μ@#$%$), ήθελα να παντρευτώ τον front man του γκρουπ, το απίστευτο μωρό, David Cloverdale, που στάζει μέλι η ματιά του (για να μην πω κ!@!@#$), να φορέσω τα συνολάκια της, εκείνο το κλασικό πλέον λευκό φόρεμα /κομπινεζόν με την άσπρη γόβα στιλέτο που παίζει πολύ στα συγκροτήματα της εποχής...αχχχχ και να πρωταγωνιστήσω στις σκηνές με ότι συνεπάγεται αυτό...να βρεθώ στην θέση της όταν την σέρνει στο κρεβάτι ντυμένο με μαύρα σεντόνια ...όταν της ορμάει και την φιλάει πάνω στο καπό του αμαξιού (videoclip του γνωστού και μη εξαιρετέου Is this love?)...απέτυχα όμως παταγωδώς και στα δύο!!!!

Το ξέρω παραληρώ...αλλά βλέπεται εν αναμονή της live εμφάνισης των Whitesnake και Def Leppard στο γήπεδο Καραϊσκάκη έχω πάθει μια μίνι παράκρουση με τα τραγούδια και τα βιντεάκια των πρώτων...γιατί γουστάρω τρελααααααά, αν και μικρούλα, σχεδόν 7-8 χρονών (είχαν ήδη κυκλοφορήσει γύρω στα 7 album εκτός των live), καθηλωνόμουν με τις ώρες στο MTV και παρακολουθούσα με ευλάβεια... by the way ελπίζω να ξέρετε ότι η θεά αυτή είναι και η γυναικά του David...και προσοχή προσοχή...παίζει σχεδόν σε όλα του τα videoclip ...που θα έβρισκε καλύτερη...άντε τυχερέ χαλάλι σου...
το κομματάκι που ακολουθεί..παραπέμπει λιγάκι σε κλωνοποίηση των Led Zeppelin, οk η χροιά του μοιάζει με εκείνη του Robert Plant αλλά παρόλα αυτά τα σπάει πως να το κάνουμε...παρακολουθήστε το και θα δείτε, ότι στα 02.05' αλλάζει τελείως ύφος, βοηθάει και λίγο το γρατζούνισμα της κιθάρας με το δοξάρι, σε κάνει να φαντασιώνεσαι διάφορα... όποιος διαφωνεί, και ξέρω ποιός (δεν σε παίρνει), θα παίξει λογοκρισία!!!!I Warn u!!χαχαχαχα

Lonsdale Str.

Διάβαζα το πρωί στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων, ότι στη Μελβούρνη της Αυστραλίας υπάρχει ένας δρόμος με το όνομα Lonsdale Street ευρέως γνωστός ως "Greek Street". Θεωρείται λοιπόν το απόλυτο χρυσωρυχείο της πόλης για τους ιδιοκτήτες μαγαζιών και… αρχίστε να φαντάζεστε σιγά σιγά τους λόγους! Λέγεται ότι αποφέρει το χρόνο 3 εκατ. δολάρια (Αυστραλίας) σε πρόστιμα (για να μην υπερβάλουμε προσθέστε στο λογαριασμό και τα εισητήρια παρκινγκ). Ένας δρόμος, 1,850 μέτρων, κρατάει το εθνικό ρεκόρ προστίμων που επιβάλλονται σε όλη την πόλη! Θα μου πεις, μου είναι αδιάφορο...ειλικρινά όμως δεν θα έμπαινα καν στο κόπο να αναφέρω το συγκεκριμένο θέμα αν ο δρόμος π.χ. δεν κατακλύζονταν από Έλληνες της ομογένειας. Αν δηλ. καταλάβατε καλά, ακόμη και στην άλλη άκρη του κόσμου θέλουμε να αφήνουμε το στίγμα του μεσογειακού μας ταμπεραμέντου, της παρανομίας και της λαμογιάς!!! χαχαχα well done fellows!

Do it Like Bib Rig!!!

Δεν έχω λόγια για το βίντεο που ακολουθεί...διαβάστε εδώ εάν ενδιαφέρεστε για περαιτέρω πληροφορίες...
τώρα που το ξανασκέφτομαι, σαν να έχω στο μυαλό μου κάποιους υποψήφιους που πολύ θα το ήθελαν να βρίσκονται εκεί!!!!!χαχαχαχαχχα

WACAP

Ο Δήμος Αθηναίων σε συνεργασία με το Αναπτυξιακό Πρόγραμμα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών (UNDP) διοργανώνουν στην Αθήνα στις 26-28 Μαρτίου 2008, στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, το 6ο Φόρουμ της Παγκόσμιας Συμμαχίας Πόλεων κατά της Φτώχειας(WACAP), με θέμα «Ενίσχυση της τοπικής δημοκρατικής διακυβέρνησης για την εξάλειψη της φτώχειας και την επίτευξη των Στόχων Ανάπτυξης της Χιλιετίας (Millenium Development Goals)». Στόχος είναι να εμπλακούν ενεργά οι δήμοι και οι τοπικές αρχές στο σχεδιασμό προγραμμάτων δράσεων για την εξάλειψη της φτώχειας μέσω της τοπικής δημοκρατίας. Ιδού λοιπόν κάποιες σοβαρές πρωτοβουλίες που συμβαίνουν στην πόλη, εκ προοιμίου δεν μπορούμε να αποφανθούμε ... ίσως δεν ευδοκιμήσουν ποτέ, σημασία έχει ότι συμβαίνουν ...από κει και πέρα εκ του αποτελέσματος θα φανεί..

Ήθελα απλά να επισημάνω το γεγονός γιατί είναι λυπηρό τέτοιου είδους προσπάθειες να κινούνται παρασκηνιακά και να μην βλέπουν πάντα το φως της δημοσιότητας...η φτώχεια και οι επιπτώσεις των περιβαλλοντικών προβλήματων στην καθημερινή μας ζωή, μαστίζουν τους πολίτες και την πόλη της Αθήνας (και όχι μόνο), μας σαπίζουν...σκέψου μοναχά ότι μπορεί να χτυπήσει και την δική σου πόρτα...

Feliz Cumpleaños

Σήμερα κλείνω τα 100 και μπαίνω στα 101...Xρόνια μου Πολλά...
Μου αφιερώνω το παρακάτω τραγουδάκι (με το οποίο έχω πάθει κάτι σαν ψύχωση τις τελευταίες μέρες, άνευ λόγου και αιτίας).. by the way το videoclip αγγίζει την τελειότητα!!!
Καλημέρα!Να τα χιλιάσω βρε!

Bloody Hell

Αναλογίζεσαι τα λεπτά που αναμετριούνται με τη σιωπή στα πρώτα πλάνα του φιλμ και καρφώνεις το βλέμμα στο αβυσσαλέο πρόσωπο του Ντάνιελ Πλέινβιου, ενός νοσηρού ανθρώπου, καιροσκόπου και φιλοχρήματου που αναζητά με μανιώδη επιμονή να σβήσει (;) την αλόγιστη δίψα του για μαύρο χρυσό. Ο κεντρικός ήρωας είναι εμποτισμένος από την λαγνεία του κέρδους που εξαργυρώνει συνειδήσεις και συνθλίβει θεοκρατικές ιδεολογίες και παραδοξολογίες. Ανοίγει η αυλαία και η ιστορία αποκτά φωνή με τον Ντάνιελ Ντει Λούις σε ένα βαγόνι να αγκαλιάζει όλο θέρμη το χαριτωμένο βρέφος που περιεργάζεται αδιακρίτως το πυκνό τρίχωμα που ζώνει τα χείλη του.

Βιβλιοπωλείο της αγγλικής πρωτεύουσας αποτέλεσε το γόνιμο έδαφος για την ευδοκίμηση του κεντρικού concept της περιώνυμης ταινίας. Ο πολυβραβευμένος με Όσκαρ -και όχι μόνο- σκηνοθέτης (βραβεία Όσκαρ για το «Θα Xυθεί αίμα»: Καλύτερης Ανδρικής Ερμηνείας, Καλύτερης Φωτογραφίας), Πολ Τόμας Άντερσον, γοητευμένος από το illustration του εξώφυλλου του λησμονημένου επικού μυθιστορήματος του Άπτον Σινκλέρ “Oil” (1927), εμπνέεται και αναπλάθει την ιστορία. Μια ιστορία που ασκεί σωματική και ψυχική βία ενδεδυμένη με το πέπλο της ανταγωνιστικότητας και της καπιταλιστικής γάγγραινας που μολύνει τον τιτάνα Ντάνιελ Ντει Λούις στον πρωταγωνιστικό ρόλο. Ο άθεος Ντάνιελ Πλείβιου «χτίζει το μίσος του κομμάτι κομμάτι» ωστόσο σφηνώνει κρυφά στην άβυσσο της κολασμένης του ψυχής, ένα θραύσμα αγάπης για τον γιο του που στο τέλος της μέρας θα απορρίψει.
Αποδέχεται εικονικά την εκκλησία της Τρίτης Αποκάλυψης, βαφτίζεται ξανά, απορρίπτει το αίμα και όλα με απώτερο σκοπό το χρήμα.

Στον αντίποδα της ραχοκοκαλιάς βρίσκεται ο εικονικά ευγενής ψίθυρος του Ιλάϊ Σάντεϊ, ενός προκλητικού ψευδοπροφήτη που ξεπουλιέται χωρίς ενδοιασμό εις το όνομα της υλικής απολαβής. Ο ενοχλητικός κρίκος του έργου, ωσάν «σαϊεντολόγος» της εποχής εκείνης, «γλιστράει από την βρωμιά της μάνας του» και υποδύεται απολαυστικά τον ρόλο του looser ιεροκήρυκα, του pathetic, φτηνού θεραπευτή που ξορκίζει το κακό. Ο Πολ Ντάνο, ο 24χρονος ηθοποιός με το αινιγματικό του πρόσωπο, υψώνει ισάξια το ανάστημα του στο πλευρό του Ντάνιελ Ντει Λούις.

Το αλληγορικό πανόραμα από εικόνες και λέξεις που καθρεφτίζεται μέσα από την ταινία του Άντερσον, έρχονται να ενορχηστρώσουν τα δαιδαλώδη γρατζουνίσματα της κιθάρας του Τζόν Γκρίνγουντ. Ωστόσο είναι βέβαιο ότι η ταινία θα ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων, θα διχάσει τους θεατές, μιας και δεν είναι ένα φιλμ εύπεπτο, σου δίνει τροφή για σκέψη και χρειάζεται να έχεις φιλόξενη διάθεση για να την αφομοιώσεις και να την αποκωδικοποιήσεις.

Εν κατακλείδι, το έργο λέγεται ότι αποτελεί ένα μωσαϊκό από επιρροές του σκηνοθέτη που πρόσκεινται περισσότερο στο συμβολισμό του Στάνλεϋ Κιούμπρικ. Στη βάση αυτή ένα νέο κεφάλαιο γράφεται στην ιστορία του σινεμά, αυτή η αίσθηση επικρατεί ολοσχερώς. Εμείς γιατί να διαφωνήσουμε?

You make me sick

Κ-Α-Θ-Α-Ρ-Σ-Η
sometimes I feel like I am drowning, fuckin' suffocating ...i wanna breathe again