Monday, May 28, 2007

Αναμένοντας...

Εκπέμποντας στην ίδια συχνότητα με τους Ιsis, λιγοστές κουβέντες πολύ μουσική, θα επιχειρήσω να είμαι όσο πιο λακωνική γίνεται...ο καιρός δεν το επιτρέπει άλλωστε, η βροχή πάντα με μελαγχολεί και με βυθίζει σε σκέψεις που δεν θέλω να μοιραστώ!Μια μικρή παρένθεση μιας και ήρθε η συζήτηση...Πολλοί από εσάς που διαβάζετε blogs περιμένετε ένα καθωσπρεπισμό στα γραπτά των εκάστοτε bloggers...εγώ όπως δήλωσα από την αρχή δεν θα μείνω σε αυτού του είδους τις συμβατικότητες...αισθάνομαι κάτι ανιαρό, κάτι που εμπεριέχει θυμό και συναισθήματα εμπάθειας, θέλω να εσωκλείονται στα κείμενα μου βωμολοχίες και εκτόξευσεις κατηγοριών, πόνος????Θα το κάνω, δεν θα σκεφτώ αν προσβάλλω την αισθητική κάποιου αναγνώστη για τον πολύ απλό λόγο ότι πρόκειται για ένα ηλεκτρονικό ημερολόγιο όπου καλώς ή κακώς μου ανήκει...αλλάξτε σελίδα αν όντως τρίβετε τα μάτια σας...

Αυτομάτως μπορώ να καταθέσω κάθε μου σκέψη όσο βρώμικη και αν είναι...γνωρίζοντας τις συνέπειες αυτού...δεν είμαι τόσο χαζή ούτε τρέφω αυταπάτες, δέχομαι την άσχημη κριτική αλλά όχι τους καθωσπρεπισμούς... όταν ζω ένα παραλήρημα το οποίο ξαφνικά με ωθεί να το κοινοποιήσω στο blog μου, δεν παρασύρομαι από την αρχικά εν βρασμώ ψυχικά μου κατάσταση...δεν είμαι έφηβη πια ξέρω πολύ καλά τι κάνω...το επεξεργάζομαι και έπειτα κινούμαι στα πλαίσια του "publish or not to be published"...άσε που πολλές φορές έχεις την αίσθηση ότι βρίσκεσαι μόνος σου εκεί εξώ και δεν σε διαβάζει κανείς!

....ίσως εσείς που με γνωρίζετε να σας απωθεί, να σας κάνει να αλλάζετε την εικόνα που είχατε για μένα...πολύ κακώς γιατί αυτό δείχνει ότι δεν μπήκατε ποτέ στη διαδικασία να με γνωρίσετε πραγματικά...αυτή είμαι όμως και στην τελική μην κολλάτε σε ευτελείς και ανούσιες ταμπέλες...αυτή είναι εύκολη λύση για όλους!Είναι υποτιμητικό για εσάς πάνω από όλα!Anyway αρκετά ...δεν σκοπεύω να απολογηθώ απλά θέλω να είμαι ξεκάθαρη from now on...

Τι αναμένω καρτερικά από εδώ και στο εξής? Πρώτα από όλα την συναυλία της Τάνιας Τσανακλίδου και του Μιχάλη Δέλτα στη Ρωμαική Αγορά, ηλεκτρονική ποίηση, την Τετάρτη 30/5 και την Πέμπτη 31/5 στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά την σύζευξη της Ρεμπούτσικα-Πασπαλά...στις 14/6 στο Αν Club τους experimental, μελωδικούς post metal Ιsis (σύντομα θα ανακοινωθεί αλλαγή στο συναυλιακό τόπο συνάντησης), στις 18/7 τους James στο Fly Beeyond Festival, το επιστολογραφικό μυθιστόρημα του Λακλό "Επικίνδυνες Σχέσεις" στην σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής δια χειρός Xάινερ Μύλλερ (Κουαρτέτο) στα πλαίσια του Φεστιβάλ Αθηνών στις 2 - 4 & 6 - 8 Ιουλίου και τέλος την Ερωτευμένη Νεκρή του Θεόφιλου Γκωτιέ στο αμφιθέατρο της Αδριανού, οι παραστάσεις του οποίου έχουν ήδη ξεκινήσει!Τα λέμε εκεί...

Tuesday, May 22, 2007

Sin pena...



Ayer los dos soñábamos con un mundo perfecto
Ayer a nuestros labios les sobraban las palabras
Porque en los ojos nos espiábamos el alma
Y la verdad no vacilaba en tu mirada

Ayer nos prometimos conquistar el mundo entero
Ayer tú me juraste que este amor seria eterno
Por que una vez equivocarse es suficiente
Para aprender lo que es amar sinceramente

Qué Hiciste? Hoy destruiste con tu orgullo la esperanza
Hoy empañaste con tu furia mi mirada
Borraste toda nuestra historia con tu rabia
Y confundiste tanto amor que te entregaba
Como permiso para así romperme el alma

Qué Hiciste? Nos obligaste a destruir las madrugadas
Y nuestras noches las ahogaron tus palabras
Mis ilusiones acabaron con tus falsas
Se te olvido que era el amor lo que importaba
Y con tus manos derrumbaste nuestra casa

Mañana que amanezca un día nuevo en mi universo
Mañana no veré tu nombre escrito entre mis versos
No escuchare palabras de arrepentimiento
Ignorare sin pena tu remordimiento

Mañana olvidare que ayer yo fui tu fiel amante
Mañana ni siquiera habrá razones para odiarte
Yo borrare todos tus sueños de mis sueños
Que el viento arrastre para siempre tus recuerdos

Friday, May 11, 2007

Lo-li θα σε φάω ζωντανή...

Είχες δεν είχες με έβαλες πάλι στο τριπάκι να τα ξεράσω όλα...εντάξει λοιπόν θα παίξω και πάλι το παιχνίδι σου μικρή μπουρλοτιέρισσα, τελευταία φορά όμως σε προειδοποιώ!

Η απόλυτη ευτυχία για σας είναι…
Δεν υπάρχει απόλυτη ευτυχία…με τίποτα και ποτέ δεν ησυχάζω…πάντα υπάρχει μια δόση απληστίας…πάντα κάτι θα μας λείπει και θα το αποζητούμε. Παρόλο αυτά ένα ειδυλλιακό τοπίο, μια μουσική μπορούν να με κάνουν ευτυχισμένη…


Τι σας κάνει να σηκώνεστε το πρωί;
Το ξυπνητήρι τις περισσότερες φορές…τα μεσημέρια δε ο πονοκέφαλος από τον πολύ ύπνο…στις διακοπές τα πρωινά το βιολογικό μου ρολόι χτυπάει από μόνο του αρκετά νωρίς…τίποτα δεν είναι τυχαίο…

Πότε ήταν η τελευταία φορά που ξεσπάσατε σε γέλια;
Νομίζω μου διαφεύγει αυτή η λεπτομέρεια…τον τελευταίο καιρό θυμάμαι μόνο το αντίθετο…

Το βασικό γνώρισμα του χαρακτήρα σας;
Έχω πολλά γνωρίσματα και πολλά χαρίσματα…(ψώνιο) τώρα τι ψάχνεις…κάτι που παίζει πολύ τελευταία όμως είναι ο υδροχοίστικος εγωισμός μου…έτσι το αποκαλούν…ώρες ώρες πετάω στα σύννεφα, άλλες πάλι προσγειώνομαι τόσο απότομα που παίρνει και άλλους η μπάλα…διεκδικώ όσο μπορώ αυτό που θέλω…μην με ρωτήσετε τι γίνεται όταν το αποκτήσω…χιχιχι


Το βασικό ελάττωμα; Η αναποφασιστικότητα μου…η αδυναμία μου να απέχω από πράγματα που με χαλάνε…είμαι αυτοκαταστροφική και μαζόχα…

Σε ποια λάθη δείχνετε μεγαλύτερη επιείκιεια;
Σε εκείνα που δείχνουν μεταμέλεια…

Με ποια ιστορική προσωπικότητα ταυτίζεστε περισσότερο;
Τι να σου πω τώρα μωρέ, με τον Ελευθέριο Βενιζέλο, την Μελίνα Μερκούρη…τον Ανδρέα Παπανδρέου…χαχαχα…μπαααα…όχι καλύτερα ταυτίζομαι με τον εαυτό μου!

Ποιοι είναι οι ήρωες σας σήμερα; Δεν υπάρχουν ήρωες σήμερα…κανείς δεν είναι άφθαρτος…τα ιδανικά έχουν πεθάνει…

Tο αγαπημένο σας ταξίδι;
Πράγα Τσεχία

Οι αγαπημένοι σας συγγραφείς
; Ρόζαμουντ Πιλτσερ, Ιζαμπέλ Αλιέντε, Σώτη Τριανταφύλλου, Κωνσταντίνος Καβάφης, Βασίλης Βασιλικός, Διονύσης Χαριτόπουλος, Πάμπλο Νερούδα, Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες, Αλμπέρτ Καμύ, Κάρλος Φουέντες, Φεδερίκο Γκαρσία Λόρκα, Μένιος Κουμανταρέας etc.

Ποια αρετή προτιμάτε σ’ έναν άνδρα; Να είναι άνδρας ρε π@@@@@ όπως τον παλιό καλό καιρό…


Και σε μια γυναίκα; Την ωριμότητα που χτυπάει κάποια στιγμή την πόρτα θες δεν θες…


Ο αγαπημένος σας συνθέτης; Συνθέτης εεε…Zbigniew Preisner, Craig Armstrong, Danny Elfman, Clint Mansell ,Μάνος Λοίζος, Σωκράτης Μάλαμας, Ελένη Καραίνδρου, Νίκος Ξυλούρης. Αυτοί φτάνουν!

Το τραγούδι που σφυρίζεται ενώ κάνετε ντουζ; Βασικά όταν κάνω ντους ποτέ δεν τραγουδάω, εκτός και εφόσον ακούω μουσική αλλά σπάνια…


Το βιβλίο που σας σημάδεψε; Όταν έκλαψε ο Νίτσε, Ίρβιν Γιάλομ

Η ταινία που σας σημάδεψε;
The Fountain (πρόσφατη αλλά με συγκλόνισε όσο καμία άλλη)


Ο αγαπημένος σας ζωγράφος; Τώρα πρέπει να πω κάποιον κλασικό? Όχι δεν θα το κάνω…αρνούμαι … Φρίντα Κάλο και Λούις Ρόγιο


Το αγαπημένο σας χρώμα; Αποχρώσεις του πράσινου και του κίτρινου.

Ποια θεωρείτε τη μεγαλύτερη επιτυχία σας; Το ότι τα κατάφερα και επιβίωσα εκείνον τον χρόνο στο εξωτερικό…η μετάβαση από την μια χώρα στην άλλη, η πολυπολιτισμικότητα δεν με φόβισε. Είμαι περήφανη για αυτό μου το κατόρθωμα…δεν μάσησα τελικά και ας ήμουν παντελώς μόνη σε αυτό!

Το αγαπημένο σας ποτό; Caipirosca

Για ποιο πράγμα μετανιώνετε περισσότερο;
Όταν χάνω χρόνο…μετανιώνω…

Τι απεχθάνεστε περισσότερο απ’ όλα; Την κοροϊδία, τη λασπολογία, το διασυρμό του ονόματος μου γιατί για ένα κούτελο ζούμε.

Όταν δε γράφετε ποια είναι η αγαπημένη σας ασχολία; Να ακούω μουσική, να μαθαίνω για τη μουσική, να σερφάρω, να διαβάζω free press, να διαβάζω γενικά, να γυμνάζομαι!

Ο μεγαλύτερος φόβος σας;
Ο θάνατος, η ανασφάλεια…


Σε ποια περίπτωση επιλέγετε να πείτε ένα ψέμα;
Όταν η αλήθεια δεν βοηθάει…


Ποιο είναι το μότο σας; Ότι κάνεις στην ζωή σου… γυρνάει σε εσένα κάποια στιγμή…όλοι πληρώνουν για τα άσχημα και ανταμείβονται για τα καλά…αν και το τελευταίο δεν είναι και απαραίτητο! Επίκαιρη ερώτηση!


Πως θα επιθυμούσατε να πεθάνετε;
Ήσυχα, στον ύπνο μου χωρίς να βασανίζω τον εαυτό μου και τους γύρω μου! Προτιμώ να με κάψουν παρά να με φάνε τα σκουλήκια. Τα κοκαλάκια που μένουν εξάλλου δεν είναι ωραίο θέαμα!Oooooh my goth!

Αν συναντούσατε το Θεό, τι θα θέλατε να σας πει; Τι σκεφτόταν όταν έφτιαχνε τον κόσμο…ποίος ο λόγος…από πού προήλθαμε…και που καταλήγουμε…υπάρχει μετά θάνατον ζωή…θα αλλάξει η κυβέρνηση για να χωθούμε και εμείς πουθενά?χαχαχα


Σε ποια πνευματική κατάσταση βρίσκεστε αυτό τον καιρό;
Μηδενιστική. Είμαι αγανακτισμένη, εξοργισμένη, απογοητευμένη…προβληματισμένη, ταξιδεύω, χάνομαι…

Wednesday, May 09, 2007

Fade into you...

Αηδία!!!!!!!!!!

Μίσος, εκδίκηση, οργή, αγανάκτηση, εξευτελισμός, υποκρισία, ψέματα, εκτόξευση κατηγοριών, ένας φαύλος κύκλος που ποτέ δεν κλείνει…μικροαστοί, σιχαμένε υπόκοσμε των δυτικών προαστίων που δεν έχετε τα @@@@ και το σθένος να παραδεχτείτε, να πάψετε να υποτιμάτε την νοημοσύνη και την εμπιστοσύνη που σας έδειξαν κάποτε, να σταθείτε στο ύψος των περιστάσεων, να πείτε την αλήθεια, να πάψετε να παραποιείται, να δημιουργείται σκευάσματα της φαντασίας σας και να τα παρουσιάζετε ως αλήθεια…δεν φοράτε παντελόνια και είστε πουτάνες στην ψυχή, άντρες γυναίκες. Αργόσχολα καθίκια που βρίσκετε νόημα στη ζωή σας και τρέφεστε από τον πόνο των ανθρώπων που σας θεωρούν φίλους. Όλα σε εμάς γυρνάνε, αυτό το ξεχνάτε τιποτένιοι, φτηνοί κάποτε θα σκάσει η βόμβα πάνω σας, θα σας φτύνω, θα χώνω το κεφάλι σας πιο βαθιά στη γη, θα σας χτυπάω χωρίς έλεος. Τέρμα οι καλοσύνες και τα παιδιαρίσματα…να εύχεστε μοναχά να μην συναντηθούμε κάπου τυχαία…ξέρετε εσείς!
Σαπίλα, καθιζήματα, βρωμόμπαζα που διδάσκετε μαθήματα ηθικής…σε ποιους σε εμάς…άνανδροι, φυγόπονοι, ευθυνόφοβοι, ατροφικοί χωρίς συναισθήματα και χωρίς δικό σας κόσμο, άξεστοι χοντροκομμένοι, χαζογκόμενες που ζείτε με τα λεφτά του μπαμπά, περνάτε στα πανεπιστήμια και μετά λέγεστε και πτυχιούχοι, άσχημες απέξω και από μέσα, που μου το παίζετε ανώτερες με τα louis viton, είδατε και χαρά στα σκέλια σας μετά από 22 χρόνια και τώρα την είδατε και μ@@@@@…πατσαβούρα! Ναι σε εσένα μιλάω, σε εσένα και στο ετερόν σου ήμισυ που βρέθηκε, κάνατε ζευγάρι και τώρα η απειλή μεγαλώνει, καταστρέφεται μαζί τις ζωές των ανθρώπων με ψέματα γιατί είστε δειλοί, εσύ λαϊκέ τύπε μ@@@@δουλε…μαζί με την τριχωτή σου μπάλα κλέβετε και φθονείται καθετί που δεν είναι δικό σας αλλά που δεν πρόκειται ποτέ να αποκτήσετε γιατί είστε ανίκανοι, άδειοι. Εσύ από την άλλη που λες ότι αγαπάς τον αδελφικό σου φίλο, θριάμβευσες, τον ξεφτίλισες με τον χειρότερο τρόπο, του έκανες το μεγαλύτερο κακό, αντί να τον προστατέψεις τον πρόδωσες…και εσύ ο άλλος αδελφικός φίλος ισχυρίζεσαι ότι είσαι καθαρός, γιατί αποποιήσε τις ευθύνες σου, αφού είναι εμφανές, εσύ τα ξεκίνησες όλα...δεν νιώθεις ενοχές ή τυψεις για τη φθορά που προκάλεσες.?Η μια π@@@@ μετά την άλλη. Έχεις συνειδητοποιήσει ότι θα καείς στην κόλαση? Όλα σε εσάς να γυρίσουν και θα γυρίσουν!
Αν διαβάζεις εσύ κατάλαβε το επιτέλους…εκείνοι σου κάνανε το μεγαλύτερο κακό! Μην αμφιβάλλεις για το ποιοι σ’ αγαπάνε πραγματικά ή σε αγαπήσανε κάποτε. Τρομερά απογοητευμένη από τις ανθρώπινες σχέσεις, έξαλλη και απηυδισμένη, αηδιασμένη και ξεχαρβαλωμένη από τον πόνο…ότι όμορφο υπήρχε το τσακίσανε, το κατασπαράξανε, το βγάλανε με το ζόρι μέσα από την καρδιά και το πετάξανε στα σκουπίδια. Μπράβο σας τα καταφέρατε, μπορείτε να είστε υπερήφανοι τώρα και να γελάτε με το κατόρθωμα σας!

Friday, May 04, 2007

Χαλαρααααααααααά......

Αράααααααααααααααααξατεεεεεεεεεεεεεεεε
εεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεε??????????????
Εμείς να δεις!!!


Είμαι στη δουλειά και νιώθω μια ευφορία ασυγκράτητη να βγω στους δρόμους να χορέψω...βέβαια δεν θα
έπρεπε να αισθάνομαι έτσι μετά τα τελευταία γεγονότα...ανωμαλία, άμυνα, αδιαφορία, με βόλεψε η
κατάσταση, who knows....
Λείπει που λέτε και το μεγάλο αφεντικό...και ποιός με πιάνει τώρα!!!Κάτι τέτοιες στιγμές που δεν έχεις
όρεξη να κουνήσεις ούτε το δάχτυλο σου...εκτιμώ τον δημόσιο τομέα και την θέση που βρίσκομαι...έστω
και προσωρινά!
CHEERS!!!